Ik wil iets met jullie delen wat ik een beetje eng vind, en wat mogelijk lezers gaat kosten, maar wat ik toch maar doe, wie weet heeft iemand er wat aan. Het gebeurde gisteren. De dag was erg gemiddeld, niet vervelend, niet stralend, een beetje zozootjes. Ik was druk met de voorbereidingen voor mijn autorit van vandaag en de daarop aansluitende logeerpartij met Dylan. En hoewel ik niet gehaast was, was ik toch voornamelijk bezig de dingen van de dag gedaan te krijgen. Ik moest nog het een en ander strijken en Dylan wilde meedoen. Hartstikke leuk, maar het duurde daardoor wel drie keer zo lang! Het viel me op aan mezelf dat ik helemaal niet playful was, niet creatief, want ik moest me enorm bedwingen om...

Het is goed gegaan! Sterker nog, we hebben een heel leuke dag gehad gister in Leeuwarden tijdens de Open Dag van de Luchtmacht. Ik schreef er laatst hier al over dat hard geluid voor Dylan een lastig punt is, dus of ie dit keer al het vliegtuiggeweld zou verdragen was een gok. Maar hij was er goed op voorbereid, én hij had een soundbarrier bij zich, die hij al voordat we in Leeuwarden aankwamen op zijn hoofd zette, haha! En die soundbarrier...

“Zelluf doen” gaat over autonomie en is dus van wezenlijk belang voor de rest van Dylans leven en hoe zich dat gaat ontwikkelen. Hij wil de dingen op zijn manier doen. Hij is er erg mee aan het experimenteren, steeds hulp vragen bij werkelijk de onnozelste dingen....

Ik word stapelgek van mijn kind. En ik merk dat ik me verzet tegen dat gevoel. Want ik wil helemaal niet stapelgek worden van 'm maar ik ben het toch. En ik doe dappere pogingen dat gevoel toe te laten, zodat het er kan zijn. Zonder dat ik er iets mee doe. Gewoon constateren dat ik vandaag stapelgek word van alle verzoeken en bevelen (!) om dit en om dat en om zus en om zo. Knettergek. Ik ben ongesteld, de eerste dag, en dan wil ik eigenlijk....