Spiegel

Dit wordt misschien wel de openhartigste blog tot nu toe. Want een beetje kwetsbaar is het wel, schrijven over hoe mijn kind mij spiegelt. Dat vertelt veel over mij. En tja, wil ik wel met m'n billen bloot het internet over. Ik doe 't toch maar gewoon, omdat ik ook denk dat je kwetsbaar opstellen uiteindelijk het allerbeste is. Doen we met z'n allen soms wat te weinig naar mijn zin. En dat terwijl we allemaal onze dingen hebben, worstelen met onze patronen. Dus waarom dat niet gedeeld, kunnen we ons ook meer gesteund voelen! We zijn in al dat soort zaken totaal niet alleen, maar voelen ons soms wel zo. Maar even terug, over mij en mijn zoon.

Dit weekend even uitgebreid de tijd genomen voor de oefening die ik geleerd heb uit het boek Fluisterkind: hoe je kind jou spiegelt. Het idee is dat als je geraakt wordt door het gedrag van je kind (bezorgd wordt, boos of geïrriteerd), je kind je eigenlijk iets wil vertellen over jou. En ik was behoorlijk getriggerd door Dylan laatst toen ik mee was op kamp. Hij kreeg daar 's nachts een behoorlijke paniekaanval. Heeft sowieso veel last van angsten. Een deel van dat verhaal is al aangepakt en verbeterd door een serie EMDR-sessies die hij vorig jaar gedaan heeft, maar er is nog steeds sprake van angst. En diep van binnen weet ik ook wel: dat zegt alles over mij! Want IK ben degene die met angsten zit. Angst om me te laten zien zoals ik ben, zoals ik écht ben. En laat ik nou een beroep hebben waarin ik me écht moet laten zien....Ook niet voor niets!

En inderdaad, de oefening liet me dit weekend zien hoe Dylans angsten mij laten zien hoeveel angst er nog in mij huist. En oh wat schaam ik mij daarvoor! Met mijn hoofd weet ik echt wel dat dat er niets is om me voor te schamen, maar in mijn gevoel schaam ik me echt wel! Gelukkig heb ik een vriendinnetje met vergelijkbare angsten, en kunnen we dat goed met elkaar delen en liggen we dubbel van het lachen om het bezopen gedrag wat we soms vertonen. Heerlijk is dat! Lachen om je eigen onzin. Misschien is dat nog wel helender dan alle therapièn bij elkaar. Ik heb natuurlijk intussen wat af-getherapie-t, maar eigenlijk helpt het maar ten dele. Het draait allemaal om omarmen: mezelf in het hier en nu omarmen al zijn de angsten in mijn ogen nog zo stom. Bang zijn, en tegelijkertijd de stappen zetten die ik WIL zetten in dit leven. Gewoon gáán! Gewoon dóén! Dan maar met het zweet in m'n handen. Dan maar blunderen. Dan maar voor mijn gevoel voor paal staan. Kwetsbaar zijn. En ontdekken dat in mijn kwetsbaarheid ook mijn kracht ligt. Doen zoals ik het tot nu toe altijd gedaan heb: er dwars doorheen. Ik hoop voor Dylan dat het ik het een beetje vlot doe, want voor hem zijn die angsten nu een alleroverheersend thema geworden. En ik zie mezelf daarvan als de oorzaak. Niet schuldig, of veroordelend naar mezelf: maar constaterend. Doordat ik (nog steeds) een heel angstig klein kind in me heb, ben ik een overbeschermende moeder geworden. Ik wilde natuurlijk Dylan alle vervelende dingen besparen! En dat kan niet anders dan fout gaan: Dylan heeft een ausdauer van niks. En dat moet dringend anders! Werk aan de winkel!

Reacties   

#6 Ellen 18-01-2015 20:37
En nog dank voor jullie lieve reacties Jitske, Elisabeth en Ina! Ik zie dat ik er toen niks op gezegd heb in tegenstelling tot wat ik meestal doe! *zwaai zwaai!*
Citeer
#5 Ellen 18-01-2015 20:35
Hé wat leuk weer eens wat van je te lezen Philippe! En ik ga dan gelijk ook weer even lezen over jouw wederwaardigheden, leuk! Tot lezens en veel succes met alles!
Citeer
#4 Jitske Steendam 18-01-2015 20:34
:kiss: Zo herkenbaar...............GCgxV
Citeer
#3 Elisabeth 18-01-2015 20:33
Lieve Ellen, Dank je voor het delen !! En... zéér herkenbaar :-)
Liefs voor jullie, xxxxx.
Citeer
#2 Ina Schut 18-01-2015 20:33
Ik vind je een mooi, warm lief mens! We doen allemaal ons best op onze manier. We zijn tenslotte ook weer een product die gevormd is door lief en leed. En herkenbaar om je kind te willen beschermen, maar soms moet je de angst laten gaan en vertrouwen hebben! Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het komt goed! :) liefde is het allerbelangrijkst en dat krijgt Dylan in overvloed.
Citeer
#1 Philippe 18-01-2015 20:33
Tja, ik zou willen dat het niet zo was, maar een betere spiegel van leuk en niet leuk kan je je niet wensen. Ik sta er ook niet altijd open voor, maar op momenten durf ik het wel aan. Dank voor het delen
Philippe
www.chrisabbing.nl
Citeer

Plaats reactie


Beveiligingscode
Vernieuwen