Making memories in the middle of the night

Details
Gepubliceerd: zaterdag 07 juli 2012 11:29
Het was 3.00 uur vannacht. Dylan wakker door de niet te harden jeuk. Hij is namelijk vorig weekend behoorlijk verbrand in de zon, en dat heeft ons deze week flink wat nachtrust gekost. Helemaal toen bleek dat hij er naast de verbranding en alle ellende van dien (blaren en de hele zwik), ook nog een allergische reactie bij kreeg van de zalf die ik smeerde! Pijn pijn pijn. Dus na al dat genachtbraak van de afgelopen week, was ik er op voorbereid. Meestal komen we dan op de bank terecht met DVD's uit Dylans kleutertijd: deze week heeft "Brandweerman Sam" Dylan afgeleid van de pijn en de jeuk. Vannacht had ik een ander voorstel, Dylan mocht kiezen uit voorlezen, fietsen of DVD's. Dat maakte de avonturier in Dylan wakker. Fietsen! Midden in de nacht! Schoenen en een te grote trui van mama aan in verband met z'n huid, en gaan! Wel bij mij achterop hoor, met dat lieve slaapdronken hoofd op zijn eigen fietsje vertrouwde ik niet zo. En dus fietste ik om 3.10 met Dylans hoofd tegen mijn rug gedrukt, door onze woonwijk. Uitgestorven was het op straat. Drie studenten op de fiets. Vijf katten in totaal. En verder niemand. Het zachte...
 
....briesje deed ons goed. Ondanks het tijdstip. "Vind jij het ook altijd een beetje spannend zo in het donker?" fluisterde Dylan achterop. Dat beaamde ik, want het is best spannend zo midden in de nacht, alleen al omdat het zo ongewoon is. Dylan genoot voelbaar. En ik ook. Het was zo bijzonder om zo maar midden in de nacht mert z'n tweetjes langs al die slapende huizen te fietsen! Het maanlicht maakte het compleet. Making memories in the middle of the night. En het mooie was, toen we na een half uurtje weer thuis waren, viel Dylan binnen vijf minuten op de bank in slaap! En je moet weten, dat is zéér ongewoon! Normaal doet ie er een half tot een heel uur over om in slaap te komen. En deze week helemáál, met die verbrandingspijn. Maar nu zeilde ie zo weg, en ik erbij, want veel meer dan twee uur had ik nog niet geslapen. Voel me gebroken vandaag na de afgelopen week, maar als Dylan vannacht weer wakker wordt, doe ik het zó weer! Beetje apart, maar het werkt.

Reacties   

#5 Ellen 06-08-2012 20:23
En Gina en Sonja ook nog bedankt voor jullie reacties!!! Ik zie nu pas dat ik helemaal niet op jullie gereageerd heb. Niet dat dat altijd moet, maar het is wel mijn streven :-)
Citeer
#4 Gina 06-08-2012 20:21
Wat heerlijk, zo\'n belevenis met je zoon. Ik zou het zelf niet goed aandurven met alle \'gekken\' in de wereld, maar wel cool dat jij dat durfde!
Citeer
#3 Sonja 06-08-2012 20:21
Mooi zo\'n onverwacht, bijzonder moeder zoon half uurtje in de holst van de nacht! Zal hij vast heel lang onthouden!!! Echt zo\'n: \'weet je nog mam\' moment ,)! Xx
Citeer
#2 Ellen 06-08-2012 20:20
Het was zéker mooi! En of het knap is weet ik niet, ik doe maar gewoon wat me binnenvalt! :-)
Citeer
#1 Yvon 06-08-2012 20:19
Wat een mooie belevenis. Knap dat je zo je gevoel volgt!
Citeer

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen