Bewust worden

Vanochtend in alle vroegte was er ineens een helder moment. Hoe het bij mij werkt. Qua bewustwording. Als ik me bewust wordt van lagen in mezelf en dat met anderen probeer te delen en vervolgens merk dat ik niet begrepen wordt, trek ik me terug. Heel begrijpelijk en menselijk, iedereen wil tenslotte graag begrepen worden. Maar wel onhandig en bovendien wordt dat terugtrekken gevoed door mijn eigen pijn. "Zie je wel, ik word (weer) niet begrepen". En dat me niet-begrepen-voelen doet zich al snel voor, iemand hoeft maar even een nuance niet te vatten, en ik trek me terug. In mijn relatie heeft dat voor veel problemen gezorgd aangezien mijn lief het erg vervelend vindt dat ik me terug trek. Vooral op het gebied van onze visies op  opvoeding heeft zich dat weet ik hoe vaak voor gedaan. Dus ik heb het al tig keer te horen gekregen, dat ik me terug trek. Maar bij mij gaat dat proces van terugtrekken volautomatisch....
 
...daar kan ik niet echt wat aan doen. In zoverre, die oude pijn oplossen, dat wel. Eigenlijk kwam ik mijn eigen pijn tegen als mijn verhaal botste met dat van een ander. En gister merkte ik dat die pijn, die als ijs rond mijn hart zit, aan het smelten is. Ik was gister op een familie-verjaarsvisite waar ik me al zo vaak teruggetrokken heb dat ik het vaak niet eens meer probeer om contact te maken. Maar ik was in de modus : ik-ben-mezelf-ook-al-durf-ik-het-niet. Want daar zit 'm de crux. Ik durf eigenlijk mezelf niet te zijn in heel veel situaties, bang wat anderen denken, bang wat anderen vinden van mijn enthousiasme, bang om over en teveel te zijn, bang om af te wijken. Maar er is er maar één die mijzelf toestemming kan geven om mijzelf te mogen zijn, en dat ben ik. En gister heb ik mezelf die toestemming gegeven, op dat feestje, en het was reuzeleuk. Mezelf zijn is op dit moment echt een actieve keuze, die ik wat mij betreft heel 2011 door elke dag ga maken, het vertrouwen vinden dat het goed is om MIJ te zijn, stap voor stap. Of anderen me nou begrijpen of niet. Er is in elk geval één die die keuze erg waardeert, en dat is Dylan, die bovendien voor mij een groot voorbeeld is hierin. Hij IS zichzelf. Maar mezelf zijn, vrolijk en ontspannen, daar vaart Dylan wel bij. Zodra ik in een vervelende bui ben, doet ie z'n uiterste best om mij weer aan het lachen te krijgen. Een paar dagen geleden spreidde hij z'n armen weid voor een knuffel voor mij en hij zei: "Die is ervoor omdat je vanavond zo'n kort lontje hebt". Ik smolt ter plekke.

Reacties   

#2 Ellen 31-12-2010 19:01
Dat is het zeker Nic! En dankjewel!
Ik wens jou en de jouwen ook een heel fijn feestje vanavond en een prachtig nieuw fris vers jaar!!!!!!!
Liefs, Ellen
Citeer
#1 Nicolette 31-12-2010 17:28
Lijkt me een goed begin voor 2011! Van mij mag je er altijd zijn!
Fijne jaarwisseling en een heel goed 2011, maar dat gaat vast wel lukken.
x Nicolette.
Citeer

Plaats reactie


Beveiligingscode
Vernieuwen