Stoere jongens
- Details
- Gepubliceerd: woensdag 16 februari 2011 08:46
....laten merken wat je gevoelens zijn! Ik voelde ineens zoveel liefde en zachtheid voor die jongens! Helemaal omdat er ééntje nieuwsgierig naar ons was merkte ik. Hij zat Dylan uitgebreid op te nemen (herkende hij zichzelf van tien jaar geleden?), hij lette op de interactie van Dylan en mij, we hadden het gezellig (viel dat hem op?).Ik hoop zo dat hij het ook gezellig heeft met zijn moeder, dat ie met 'r kan lachen, en delen wat 'm dwars zit. Ik hoop het van harte! Merk aan mezelf dat mijn gevoelens van geïmponeerd zijn door dit soort jongens/mannen heeft plaats gemaakt voor voelen, en voor ruimte voor wie die ander is. De angst die ik altijd had, bood natuurlijk geen ruimte voor openheid in de richting van de ander. En doordat ik die openheid nu wél voel, voel ik compassie in alle vezels van mijn wezen voor deze jongeman. En met een warm hart wens ik hem in gedachten een fijne dag terwijl hij quasi ongeïnteresseerd en met de groootste nonchalence de bus uitsjokt, zijn trainingsbroek op zijn billen....