Mijn avonden

Details
Gepubliceerd: donderdag 22 april 2010 19:50
Het begint me te nekken, het gebrek aan avonden! Als ik heel, heel eerlijk ben (en dat ben ik meestal niet hierover want het is té extreem), dan heb ik sinds de geboorte van Dylan al geen avonden meer. En dan overdrijf ik niet. Toen Dylan een babietje was gebeurde het nog wel eens, sporadisch weliswaar, maar het kwam soms voor, dat ik ineens vanaf 7 uur een lap tijd voor me had. Ik zie me nog in de tuin spitten op zo'n avond, al mijn frustratie over Dylan zijn slaappatroon gooide ik er in, in het uittspitten van een stel stevige struiken. En misschien staat het wel symbool voor dit verhaal, die struiken, want sinds die tijd zit er nog steeds niks nieuws in de grond op die plaats. En met Dylans slaappatroon is het geen spat beter. Nog steeds......
 
...is slapen gaan een verhaal apart. Ik kan de goeie adviezen, hoe goed bedoeld ook, niet meer horen! (Daarom heb ik het er maar nooit meer over, hier niet of nauwelijks, en tegen familie en vrienden hoogst zelden.) Dylan houdt zichzelf wakker namelijk ook al is ie moe.  En ookal is er een hoop verbeterd sinds de tijd dat ie baby was, een avond heb ik nog steeds niet. Het is meer regel dan uitzondering dat ie om half tien een keer slaapt, en tegen die tijd is mijn kaars in 8 van de 10 gevallen ook uit. Ja en inderdaad is dat slecht voor mijn relatie. Don't tell me. I know.
 
Ik heb hoop dat ie er overheen groeit. En op dit moment probeer ik een strakke planning op te bouwen, 7 uur omkleden (zodat ie nog fris is en niet hangerig, anders ben ik chagrijnig nog vóórdat ik ga voorlezen :-) ), hem nog wat laten spelen of samen iets doen, en dan om 8 uur voorlezen en slapen. Dat heeft de laatste dagen tot geen enkele verandering geleid bij Dylan. Bij mij wel, mijn humeur in de avond verbetert, en dat is ook heel wat waard. want eigenlijk, als ik héél héél eerlijk ben, ben ik standaard chagrijnig in de avond, en daar wil ik vanaf. Het leven is veel te mooi om er zo bij te lopen! En misschien is het allemaal terug te voeren op mijn eigen gedrag, dat er veel te weinig grenzen zijn, wie weet, of misschien is het een combinatie van mijn houding en Dylans moeite met slapen, eigenlijk zal het me worst zijn. Ik probeer nu gewoon mijn gevoel maar te volgen, er op te vertrouwen dat ik als moeder weet wat ik moet doen, dat ik misschien tot het uiterste gedreven moet zijn om de weg te vinden die er ongetwijfeld is. Als ik er achter ben zal ik het hier met je delen. Tot die tijd graag alleen medeleven en géén goeie raad :-) !
 

Reacties   

#4 Ellen 23-04-2010 20:16
@Jenette: inderdaad, voelde best lekker even mijn verhaal het net op te gooien, geeft toch even wat lucht!
@Anoniem: wat lief! dankjewel!
@m\'n zus :) : goh nu je het zegt, ik was het helemaal kwijt, en inderdaad, misschien idd iets wat in ons familie-DNA zit, vind dat best een leuke gedachte

@alledrie: doet me best wel heel goed jullie reacties! dankjulliewel, dikke knuffel!
Citeer
#3 Guest 23-04-2010 20:11
Ik zou als ik jou was al jaren kaal zijn doordat ik al mijn haren uit mijn hoofd had getrokken van wanhoop en ellende. Gelukkig heb je nog een mooie bos krullen :-). Al mijn goede raad zal ik voor me houden (moeilijk hoor :-) ), ik bied je daarentegen een avondje weg aan, zodat jij je krullen een avond in de wind kan gooien en je medeopvoeder een poging kan wagen. Blijft Dylan gewoon op tot jij weer terug bent, één keer de omgekeerde wereld!
Citeer
#2 je zus, welke,-) 23-04-2010 20:11
Ik weet niet of je je dit nog kan herinneren: ik sliep als kind ook nooit \'s avonds. Ik weet nog dat ik als kind iedere avond uren wakker lag. Misschien iets wat op de een of andere manier in de familie zit?
Ik heb het overigens nooit als probleem ervaren, ik lag in mijn bed altijd aan van alles en nog wat te denken totdat eens de slaap over mij kwam. Ik weet natuurlijk niet vanaf welke leeftijd ik het niet erg vond om wakker te liggen, is alweer zo lang geleden ,-)
Ik kan me wel helemaal voorstellen dat jij je avonden mist, heb ik ook al wel eens tegen je gezegd. Hopelijk verandert dit binnenkort voor je!
Dikke kus!
Citeer
#1 jenette 23-04-2010 00:22
:0 :0 :0
Ken dat......,-)
En het is idd slopend, want je raakt je eigen stukje finaal kwijt.....

Laat die worst lekker die worst en wees blij dat er een internet bestaat waar je jezelf kunt neergooien, toch??

:kiss:
Citeer

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen