"Gewoon" slapen

Alweer??? Dylan is nu voor de zesde keer op rij binnen een kwartier in slaap gevallen! En ik kan je niet vertellen wat voor een GIGA verandering dat is! Ik durf er eigenlijk nog niet op te hopen, maar voel me toch lichtelijk euforisch! Het lijkt nu toch een trend te zijn in plaats van het gevolg van ziek zijn. Zondagavond begon het, Dylan ging naar bed, en was binnen vijf minuten vertrokken, mij in verbijstering achterlatend. Zo val ikZELF altijd in slaap! Ik hoef maar een kussen te ruiken en lig al te pitten, altijd al gedaan, en ik ben er erg dankbaar voor want het lijkt me vreselijk al dat wakker ge-lig wat sommigen hebben. Ik slaap altijd als een roos, óók als er zorgen zijn. Maar Dylan....
 
..is altijd al een moeilijke slaper geweest! Hoeveel avonden ik niet rond gesjouwd heb met Dylan in de draagdoek, hem deinend op het liefst wat swingende muziek, het is een jaar lang de enige methode geweest waarop hij in slaap viel! Geen wonder dat ik licht paniekerig werd als hij dreigde wakker te worden van geluiden van de buren, want dan kon ik weer van voren af aan, muziek aan, Dylan in de doek, en maar dansen tot zijn ogen langzaam begonnen dicht te vallen. Ja call me stupid, I am! Hoeveel avonden ben ik niet samen met Dylan in slaap gevallen omdat ik tegen de tijd dat hij zo ver was, total loss was! Ik ben gewend dat Dylan er minstens een uur over doet om in slaap te vallen, het is zelfs wel twee uur geweest. Hij sliep doorgaans niet voor halftien en stond dan net zo vrolijk weer op om 7 uur. Slaapgebrek leek bij hem niet te bestaan. En nu begint ie om 8 uur in z'n ogen te wrijven, en een kwartier later ligt ie te slapen, zoals denk ik de meeste kinderen doen. Soms veranderen dingen ineens, zomaar, is je kind zindelijk terwijl je dacht dat het nooit zou lukken, of eet ie ineens de meest inheemse groenten. Ik weet dat het kán, de plotselinge veranderingen, maar het verbaast me eveneens. Ineens komt er vrijheid, een ruimte vrij, het is niet te geloven! Ik heb een avond! Hoe lang heb ik geen avomnden voor mezelf gehad? Ruim vijf jaar! Wat een aparte gewaarwording! Dus het werkt? Het vertrouwen dat het op een goeie dag goed komt allemaal? Laat ik de rest dan ook maar vertrouwen!

Reacties   

#2 Ellen 11-10-2009 08:47
Hé Jenette! En leuk om jouw reactie te lezen! Altijd leuk en ondersteunend om ervaringen van mede-moeders te horen. Ja die gebruiksaanwijzing hè, geen kind is gelijk! Maar daar weet jij ook alles van!
Liefs! Ellen
Citeer
#1 Jenette 11-10-2009 02:32
Herkenbaar joh,)
Ga er maar vanuit dat je een speciaal kind hebt, want dat soort kinderen hebben gewoon een andere gebruiksaanwijzing:)
En soms verandert en opeens iets, of door een ander klimaat, of gewoon doordat een levensfase verandert. Je kunt er niet altijd de vinger op leggen.
Maar dat is wel positief! Al kan ik me voorstellen dat je dan opeens 180 graden om moet, want opeens ben je uit een vastgeroest patroon....

Ik heb ervaring met dezelfde rituelen, en vooral met Eva, maar dat zal je niet verwonderen.
Mij achteraf ook niet. Als je verder bent kun je het achteraf altijd weer plaatsen.
En doe vooral wat je gevoel je ingeeft,)

Leuk je even gelezen te hebben.

Jenette :)
Citeer

Plaats reactie


Beveiligingscode
Vernieuwen