....zo weinig lette ik op dat van Dylan, was te toegeeflijk, net zo teogeeflijk als ik was naar mezelf in m'n chocoladebuien. Dus liet ik hem veel te veel suiker eten, veel te veel tarwe. Ergens in het afgelopen jaar kwam er een bewustwordingsmoment: "het is toch te zot dat ik me in Dylans eerste jaren zo ontzettend heb uitgesloofd om de borstvoeding tot een succes te maken, en nu lijk ik het bijna te hebben opgegeven, Dylans lichaam heeft goeie voeding nodig!" Maar dit bewustwordingsmoment was ook maar zo weer vertrokken. Pas deze zomer kwam het weer terug. We waren bij onze acupuncturist en die meet ons eerst altijd helemaal door waardoor de disbalans van dat moment duidelijk wordt. Dylans weerstand was totaal verzwakt. Midden in de zomer maar een weerstand van midden-winter. Wake-up call! Werk aan de winkel. Ondanks mijn aversie tegen dwang, word ie nu verplicht tot het eten van groente. Maar wat nog veel beter is, het juice-apparaat is uit het stof gehaald en de dvd van The Juicemaster wordt weer bekeken! Dus hebben wij deze week al twee keer The Incredible Hulk gemaakt! Dat is een juice van groene appels, verse ananas, spinazie en selderij. Dylan vind het fantastisch, juicen. Die spinazie in die juice zag ie niet zitten natuurlijk, maar tot zijn verrassing was het een superlekkere juice! (En in mij juichte het: hij eet spinazie, hij eet spinazie!!!!) Vanochtend hebben we ontbeten met breakfast-on-the-go, een gestaafmixerde combi van muesli, banaan, biogarde, agavesiroop, rijstemelk, ijsblokjes en bosbessen! En hij eet! Dylan eet, met smaak en met plezier, want alleen al het samen eten maken is supergezellig. Deze mama is zó blij en weer zó geïnspireerd!

Plaats reactie

Naam (verplicht)

E-mail (verplicht)

Website

Nieuwe reacties per e-mail ontvangen

Vernieuwen

Verstuur

Annuleren