Spanning

Details
Gepubliceerd: dinsdag 24 november 2009 20:47
"Het is nu echt de bedoeling dat je gaat slapen!" En terwijl ik deze zin enigszins ferm uitspreek, word ik me bewust dat mijn lichaam verstrakt als ik dit zeg, mijn schouders en mijn nek met name zijn gespannen. En ik realiseer me op hetzelfde moment, dat ik wegraak van mijn kern als ik meega met die spanning in mezelf, en dat ik in een machtsstrijd verzeild zou raken als ik die spanning laat spreken. In plaats daarvan laat ik het maar even los, dan maar niet slapen, althans niet op dit moment. Want met dit korte moment van bewustwording hoe de spanning in mij, mijn communicatie naar Dylan toe bepaalt, realiseer ik me ook......
 
...dat deze spanning vaak verantwoordelijk is geweest voor frictie tussen Dylan en mij, en dat het dus onze band in de weg heeft gestaan. Want daar waar spanning is, stroomt geen liefde. Ik ben erg blij met dit kleine moment, ook al is het resultaat in de praktijk bedroevend: het is vier minuten voor negen en Dylan van vijf slaapt nóg niet. Maar ik weet ook dat ik er goed aan doe deze spanning niet langer de macht te geven om tussen Dylan en mij in te staan, dat is jammer en bovendien volkomen ineffectief, want Dylan slaapt er niet sneller door!
 
Ik heb geen idee of ik nog te volgen ben, voel me redelijk kwetsbaar dat ik dit opschrijf, omdat ik weet dat velen met een oordeel en een bundel keigoeie adviezen klaar kunnen staan, en als ik ergens géén behoefte aan heb..... Smile Maar dat moet dan maar, die oordelen enzo. Ik denk dat elke ouder een weg aflegt, die zo individueel is dat in feite niemand erover kan oordelen, niemand kent alle ins en outs van mijn situatie, netzomin als ik alle ins en outs ken van elke andere ouder (of van wie dan ook). Dus, als je me voor gek verklaart, het zei zo. Ik heb vandaag weer een aanknopingspunt gevonden, die spanning in mijn lichaam als ik Dylan probeer aan te sturen. Daar kan ik wel wat mee. De kracht waarmee ik 'm aan wil sturen, moet komen vanuit mijn buik, en dat kan in alle rust. Deze spanning haalt me weg uit die rust. Zo. Nu maar weer eens proberen hoe ik dit energieke monster zo ver kan krijgen dat ie zich te ruste legt...... Smile

Reacties   

#3 Guest 14-12-2009 20:14
Mooi hoe je dat omschrijft en ervaart \'dat ik weg raak van mijn kern als ik mee ga met die spanning in mijzelf\'. Ik merk aan Noah hoe ze mij uitdaagt om bij mijzelf te blijven ook als ik boos of gespannen ben. Ze zegt dan letterlijk \"mama, je bent er niet met je hartje bij!\". Ben daarin aan het leren en ervaren, jouw ervaring helpt daarbij. Dankjewel! Hennie
Citeer
#2 Ellen 07-12-2009 13:33
Hé Cinte! Wat leuk om je reactie te krijgen en leuk dat je mijn blogs leest! Ben heel benieuwd naar hoe het je vergaat, het voornemen wat je beschrijft. Als je zin hebt om dat te delen, op deze plek of in een mail, je bent van harte welkom!

Groetjes en liefs, Ellen
Citeer
#1 Cinte 07-12-2009 13:13
Hoi Ellen,

Ik ben met veel plezier je verhalen aan het lezen. Heel herkenbaar! Maar, vooral dit verhaal over spanning heeft me geraakt. Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en lig de laatste tijd vaak in de clinch met mijn oudste dochter van 5. Er is een voortdurende spanning tussen ons. Ze doet me ontzettend aan mezelf denken toen ik kind was, maar toch is het ontzettend moeilijk om met haar \'boze\' grillen om te gaan. Haar glas lijkt altijd half leeg, terwijl mijn man en ik van nature altijd een halfvol glas hebben. Ook ik voel in mijn onderbuik vaak een spanning opkomen als ik haar iets probeer duidelijk te maken, maar dat werkt natuurlijk averechts. Vanaf nu ga ik proberen die spanning van me af te laten glijden en het los te laten. Eens kijken of het werkt!
Citeer

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen