....wat al een jaar of vier op mijn wensenlijstje stond, de amerikaanse variant dan. Maar gelukkig is er intussen een bevlogen moeder mee aan de gang gegaan die 'm intussen voor ons vertaald heeft. Een boek dat wat mij betreft in geen boekenkast van moeders en vaders mag ontbreken. Want hoe je het ook wendt of keert, wij zijn allemaal het produkt van een opvoeding die gebaseerd is op wat mij betreft achterhaalde aannames: ouders bepalen wat de kinderen doen én kinderen moet je strak in de hand houden anders wordt het niks met ze. Even kort door de bocht dan hè. En aangezien wij die opvoeding genoten hebben, zitten we vol met die ouwe informatie. of ik kan het beter bij mezelf houden: ik kom steeds opnieuw die oude informatie in mezelf tegen. Dan blijk ik er in bepaalde situaties toch weer vanuit te gaan dat Dylan mij expres zit te pesten, alsof ie bewust mij dwars zit, terwijl Dylan zoals het elk kind betaamt de grenzen opzoekt van wat mogelijk is. Maar mijn reacties op zijn gedrag zijn soms zo stupid! Om die oude info uit mijn systeem te krijgen, zit er maar één ding op: oefenen. En daar helpt dit boek mij enorm bij. Aan de hand van voorbeelden wordt inzichtelijk hoe je je kind meer ruimte kan geven en hoe je hem kan betrekken bij het oplossen van problemen. Je kunt tegen je kind zeggen wat er niet mag, maar je kan hem ook oplossingen laten bedenken. Afhankelijk van de leeftijd dan hè. Maar wat superbelangrijk is, is dat je je als ouder weer creatief gaat voelen in het oplossen van de dagelijks probleempjes. Want als je je niet creatief voelt, grijp je gauw terug op machtsmiddelen en gedreig. En dat komt de sfeer en de relatie met mijn kind nou eenmaal niet ten goede.

 

Het eerste succesje naar aanleding van het boek heb ik al te pakken! Ik vertelde dat het naar bed gaan een drama is. Ik ben met Dylan op de bank gaan zitten en heb hem uitgelegd dat ik graag meer tijd voor mezelf wil, en dat het naar bed gaan anders moet. Daarna heb ik alle ideeën waar ik of hij mee kwam opgeschreven (mezelf bedwongen om niet bij bepaalde ideeën van hem gelijk te zeggen dat dat onmogelijk was!), een lange lijst met bruikbare en minder bruikbare ideeën. Dat resulteerde uiteindelijk in een plan wat, versierd door Dylan met pijlen en letters, nu op de slaapkamerdeur hangt. En het werkt! Af en toe herinner ik hem even aan het plan, en we zijn nog niet waar we wezen willen, maar we werken sámen! En ik leg hem niet meer op wat ik wil. Dat wil ik ook eigenlijk niet, maar ik wist niet meer hoe ik het anders aan kon pakken, ik zat vast. En Dylan is er bovendien geen mens naar om zich dingen op te laten leggen. Die doet dat gewoon niet, en dat is prima. Het leert mij om creatief te zijn, en écht, écht, écht met hem samen te werken en gelijkwaardig te zijn. Natuurlijk heeft hij mijn leiding nodig, maar hij is een mens met zijn eigen behoeftes en daar wil ik graag rekening mee houden. En wat een verschil in hoe het voelt! Het voelt fijn om samen naar oplossingen te zoeken, om leiding te nemen zonder mijn wil op te leggen. Nog steeds slaat de ergernis soms toe, maar ik wordt me er sneller van bewust en weet dat ik er ook voor kan kiezen om een andere strategie toe te passen én dat ik nog veel wil oefenen!

 

How2Talk2Kids is verkrijgbaar via Bol.com en via de website www.how2talk2kids.nl

Plaats reactie

Naam (verplicht)

E-mail (verplicht)

Website

Nieuwe reacties per e-mail ontvangen

Vernieuwen

Verstuur

Annuleren