Ergernis

Details
Gepubliceerd: zaterdag 22 augustus 2009 09:46
In mijn vorige blog schreef ik over mijn ergernis. En een paar dagen later komt ineens het besef -kedeng!-: mijn ergernis ontstaat omdat ik de realiteit niet accepteer, niet accepteer dat Dylan zich op sommige momenten op een manier gedraagt die ik niet wenselijk vindt. En mijn eigen reactie accepteer ik evenmin, mijn ergernis, mijn ongecontroleerde woede en volledig gebrek aan geduld en creativiteit. Zo connected als ik wil zijn, zo disconnevted ben ik op zo'n moment. En er komt maar geen schot in de zaak omdat ik niet accepteer dat het op dit moment nu eenmaal zo is. Acceptatie betekent niet dat ik zijn of mijn gedrag goedkeur, acceptatie betekent alleen....
 
...dat ik er voor dit moment vrede mee heb dat zowel Dylan als ik geen andere communicatiemogelijkheden tot onze beschikking hebben als deze. En door het te accepteren, en te zien voor wat het is, onvermogen, kan ik pas werken aan de oplossing. Het ligt subtiel, en ik weet ook niet of ik in deze blog helemaal de goede woorden kan vinden om het over te brengen, maar ik voel dat het besef dat ik eerst moet accepteren dat het zo is als het is, op dit moment, de zaak in beweging brengt. En prompt kom ik deze week een boek tegen waar hele bruikbare tips in staan om de boel weer wat vlot te trekken (maar daarover in een volgende blog meer). En wat ook speelt, omdat Dylan zo verrekte goed praat en goed kan verwoorden wat ie wil, schat ik 'm regelmatig verkeerd in, ga ik te rationeel te werk, terwijl Dylan hoe dan ook een kind van 5 is, en zeker als het om het leren omgaan met emoties (net als elke vijfjarige) veel begeleiding nodig heeft. Oh en met mezelf mag ik ook wel wat meer geduld hebben, een blinde vlek heeft liefde nodig, en geen ergernis!

Reacties   

#6 laura tietjens 24-10-2009 15:19
:silly:
www.OKContact.wordpress.com
www.lauratie.wordpress.com
Citeer
#5 Ellen 29-09-2009 22:37
Hoi Laura! Wat ontzettend leuk om van je te horen, en leuk dat je me gaat volgen! Zou je mij je website-adres ook willen geven? Kan ik jou ook volgen!

Liefs! Ellen
Citeer
#4 laura 29-09-2009 22:34
Bijzonder, zoveel als ik herken in hoe je over dingen denkt, en hoe je naar jezelf kijkt.
Je site ziet er sympathiek en open uit, en de openingszin van Rumi is prachtig. Ik voel me erg thuis in die woorden en leef mijn leven zoveel mogelijk vanuit die plek. Dit is lang niet met iedereen bespreekbaar, vandaar dat het me oplucht het zomaar op het web aan te treffen.
Vandaag ben ik met bloggen begonnen, zowel met het zoeken naar blogs als met het opzetten van mijn eigen (LauraTie\'s Blog), op wiebelende pootjes!
En ook mijn grootste interesse gaat uit naar de magie tussen ouder en kind... Vandaar dat ik je vond. Ik zal je volgen!
Groetjes Laura
Citeer
#3 Ellen 12-09-2009 21:19
Aiaiai broer, die \"t\" is inderdaad een blunder van jewelste! :lol:
En tja, dat hoor ik wel vaker, dat mensen vinden dat ik te ver door schiet. Ik vind dat zelf alleen niet, ik voel me er wel bij te kijken naar mezelf, en te merken wat het me oplevert. Het zit me ingebakken. En gelukkig zit ik vaak genoeg met een (meestal niet biologisch :)) wijntje op de bank, eenvoudigweg te genieten! Maar evengoed bedankt voor de tip!
Citeer
#2 patrick 12-09-2009 20:57
Over ergernis gesproken: er zit een vreselijke taalfout in en dat accepteer ik niet. \"Die ik niet wenselijk vindt\", schrijf je. Doe maar zonder \"t\". Ellen, wat ben je toch druk bezig om het allemaal goed te doen. Wel leuk om te lezen waar je allemaal tegenaan loopt, maar soms schiet je echt een beetje door naar mijn smaak. Pak eens een gewoon boek en niet allemaal van die zelfhulpboeken en ontspan dan. Voetjes van de vloer, glaasje biologische wijn. Heerlijk relaxed.
Citeer
#1 Guest 24-08-2009 19:48
Juist. Er is helemaal niks mis onenigheden. Het hoeft niet steeds perfect te zijn. Het is gewoon wat het is. Ying en Yang. Wrijving geeft glans.
Citeer

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen