Kop verkeerd
- Details
- Gepubliceerd: maandag 09 juni 2008 14:38
...heeft 't van geen vreemde. Ik ben vandaag in een aanpakbui en daar wil ik gebruik van maken, helemaal omdat de afgelopen week in beslag genomen werd door onder andere een begrafenis en wat dies meer zei (vandaar het gebrek aan blogs de laatste week). Dus nu ik in het gevoel van aanpakken zit, wil ik ook echt even doorwerken. En dan komt er een lief klein jongetje tussen door. En uit mijn enigszins geïrriteerde reactie, merk ik hoe vervelend ik het vind uit mijn ritme gehaald te worden. Wil doen wat ik in m'n kop heb. Terwijl die irritatie lang niet altijd terecht is. Alsof ik vind dat hij me met opzet dwars zit, onzin natuurlijk. Dat werd me heel duidelijk toen ik aan het stofzuigen was vanochtend en hij de stofzuiger uit deed, en iets per sé wou, maar wát was me niet geheel duidelijk. Ik gooide het over de boeg van: ik ben hier zó mee klaar, laat me even...tralala. Maar Dylan wist van geen ophouden. en moest en zou.....etc. En toen ik hem met tegenzin liet doen wat ie wou om er achter te komen wat hij wilde, bleek dat ie alleen even dat leuke geluid wilde horen als je de stofzuigermond op een stuk stof zet! Als ik iets beminnelijker was geweest, en niet gelijk de kop verkeerd had staan, was ik daar zo achter geweest en was het 'leed' zo verholpen!
De volgende keer dat Dylan iets in z'n kop heeft en van geen wijken weet, ga ik me wat meer inleven in zijn gevoel. Ik weet immers precies hoe dat voelt. En, als ik heel eerlijk ben, wat meer rust in mijn donder zou niet verkeerd zijn. Zal ik dan toch aan het mediteren slaan?