Een nul voor taal en 11-11-11

Details
Gepubliceerd: vrijdag 11 november 2011 09:25
Of dit een optimistische en inspirerende blog wordt zoals ik ze het liefst schrijf, is maar de vraag. Ik hoop het. Mijn verontwaardiging is in elk geval tot grote hoogte gestegen! Wat er is gebeurd? Gisteravond in bed vertelde Dylan me dat hij een nul had gekregen voor zijn taaltoets. Hij had het bordje van naar de wc gaan op groen zien staan, en was op gestaan om te gaan plassen. Maar hij was vergeten dat dat helemaal niet mocht tijdens een toets, en dus kreeg hij een nul. Mijn mond viel open van verbazing!!! We hebben het hier over een kind van 7! Die nog maar net wat gewend is aan het krijgen van toetsen. Die gewoon vergeten is dat ie niet naar de wc mag. Een nul! Na ja! We renden naar Brenny om het hem ook te vertellen en die viel natuurlijk ook uit bijna uit z'n stoel. Mijn onvrede met de manier waarop veel mensen met kinderen omgaan, met de manier waarop er naar kinderen gekeken wordt, laait weer op. En begrijp me goed, die nul interesseert me niet, al haalt ie z'n hele schoolperiode alleen nog maar nullen, ik weet dat Dylan een enorm slim en sociaal kind is, die nul gaat nergens over en is volkomen oninteressant, cijfers vind ik überhaupt oninteressant. Maar je gaat een kind toch niet op deze manier straffen!!! Want het is gewoon een straf. En ik vind straffen een vorm van het niet respecteren van kinderen. Ga in gesprek, laat zien hoe je het graag wil hebben, maar geef geen straf. Het zet een kind op een plaats waar het niet hoort, als een mindere van de volwassene die de straf uitdeelt. En dat kind is de mindere niet! Het kind heeft alleen minder ervaring in het leven. Maar het kind is eager om samen te werken, om te leren, om te groeien, om te bloeien, mits het met respect behandeld wordt! In dit geval vind ik....
 
.....is mijn zoon niet met respect behandeld. En dat is niet erg, hij kan het wel hebben, hij is behoorlijk sterk en heeft bovendien altijd ons om er mee over te praten. Maar mijn onvrede met het huidige onderwijs en het gebrek aan bewustzijn daarin over wie kinderen zijn en over wat ze nodig hebben om te bloeien, dat wordt weer enorm aangeraakt! ik wilde oorspronkelijk thuisonderwijs, maar mijn lief vond het niet goed dat zijn zoon buiten de maatschappelijke kaders zou vallen en geen goeie basis zou hebben om mee te draaien in deze maatschappij. Iets waarin ik hem geen ongelijk kan geven. Maar waar blijft het onderwijs wat niet alleen de cognitieve vermogens van kinderen aanspreekt, maar ook de sociale, de creatieve, en de spirituele vermogens? Ik denk dat we dat samen moeten maken! Ik beloof bij deze plechtig dat ik niet zal blijven steken in mijn wanhoop van vandaag, maar me verbind. Ik verbind met het moment van nu, met de mensen van nu, met de meester van Dylan wiens visie haaks staat op die van mij, met alle kinderen die stuk lopen in het huidige onderwijs, met alle moeders en vaders die zich zorgen maken over hun kinderen, maar ook met de moeders en vaders die het allemaal wel prima vinden hoe het nu is, met de mensen met wie ik me makkelijk verbind, maar ook met de mensen met wie ik me moeilijk verbind. Op deze dag van verbinding,11 november 2011, Day of Interconnectedness, zal ik kijken hoe ik bij kan dragen. Ik wil mijn passie voor het welzijn van kinderen niet weg laten glijden door mijn verontwaardiging, maar het gevoel richten op positieve verandering, misschien schrijf ik nog wel een lied dadelijk! Straks om 11 minuten over 11, brand ik een kaars, ter ere van de verbinding, met mijn zoon, met jou, met iedereen!
 
Feedback en ideeën van harte welkom!

Reacties   

#6 Ellen 08-12-2011 14:11
Hoi Kathy!
Dank voor je reactie, altijd fijn!
ja ik heb me ook verdiept in het vrije School onderwijs, ik heb me verdiept in zo\'n beetje alle soort onderwijs, en ze hebben wat mij betreft allemaal één ding gemaan, ook alle vernieuwende onderwijsvormen: ze zijn me niet \'vrij\' genoeg! Ook de vrije school niet, en ik hoop dat ik je hiermee niet beledig of krenk! Ik ben er met Dylan uitgebreid geweest, en ook dáár liep een docent rond die de kinderen op verbaal hardhandige wijze terecht wees, dat had ik daar niet verwacht! Het onderwijs hangt denk ik heel erg af van de persoon die het doet, en van de mate waarin iemand zelf ontwikkeld is (hoe vaag dat begrip ook moge wezen). Maar ik vind het Vrije School concept wél mooi hoor, begrijp me goed!
Citeer
#5 kathy 08-12-2011 14:04
Heb je je al eens verdiept in het Vrije School onderwijs? Ik ben juf op een vrije school en wat jij graag ziet in de opvoeding van je zoon, fysiek, sociaal, emotioneel en spiritueel komt hierin terug.
Citeer
#4 Ellen 08-12-2011 14:03
Och wat een verhaal zeg, (ik zit het helemaal voor me, met stoom en al :-)), wel tof van die juf dat ze qua standpunt naar jullie toe kwam, dat scheelt alweer.
Citeer
#3 Patrick Vaanhold 07-12-2011 18:50
Heb soortgelijke situatie meegemaakt, dochterlief (toen 8) moest nablijven. Niet even 10 minuten maar bijna 20 minuten. Reden? \"Ze heeft niet gewerkt en anders haalt ze het niveau niet.\" Let wel het gaat hier om een Montesori school waarbij het uitgangspunt is dat kinderen zich ontwikkelen als ze er klaar voor zijn!!! Ik knapte bijna uit mijn vel! Heb lerares in eerste instantie gezegd dat zij de beslissingen nam. Later met stoom uit mijn oren er met mijn vrouw over gesproken. 2 weken later zouden we een voorlichting hebben, maar mijn vrouw vond het wel zo verstandig om eerst even met de lerares te spreken samen met de andere leerkracht. Ik heb toen aangegeven dat ik niet snap dat een kind door 20 minuten na te blijven wel op niveau komt, het zit er in of het zit er niet in is mijn mening. Gelukkig gaf ze aan dat het misschien niet zo slim was geweest.
Citeer
#2 Ellen 07-12-2011 16:24
Hoi Patrick! Ja dat had ik natuurlijk eigenlijk moeten doen, praten met de meester. En misschien moet ik dat alsnog wel doen, want het kan natuurlijk net zo goed een misverstand zijn geweest. Ik heb het op dat moment niet gedaan omdat ik helemaal vol zat met emotie en over de zeik was, en ik denk dat ik dan niet moet handelen. Het beter even kan laten betijen. En dit onderwerp raakt bij mij een veel dieper zittende onvrede aan (zoals je hebt kunnen lezen :-)), die ik niet over de meester uit wilde storten. Maar helemaal nu ik jou reactie lees, en de vragen die je stelt, besef ik me dat DAT de vragen zijn om te stellen! Zou er nu ook wel normaal met \'m over kunnen praten denk ik, op dat moment totáál niet!

Leuk dat je mn blog gevonden hebt!
Citeer
#1 Patrick Vaanhold 07-12-2011 16:15
Hé Ellen,
Lees dit stuk over die 0 voor taal en val net niet van mijn stoel van verbazing. heb wel 3 keer in mijn ogen gewreven en gekeken of ik het goed las. Heb je al met z\'n meester gesproken? Wat was zijn reactie? Wat wilde hij bereiken met deze actie? Wat was het nut? Heeft ie bereikt wat ie wilde? Komt die man uit de jaren 50? Kortom: totaal niet handig/op z\'n plaats/nuttig. Of.... Had Dylan het misschien verkeer begrepen?
Citeer

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen