Een heel gelukkig nieuwjaar!!!
- Details
- Gepubliceerd: vrijdag 01 januari 2010 16:32
Allereerst wens ik jou een ontzettend mooi en blij jaar!!
De eerste dag van dit jaar vandaag. En hoewel ik me moe voel, voel ik me ook verwachtingsvol en vol goeie moed. Een schone lei als het ware. Dat kan natuurlijk elke dag maar op 1 januari voelt dat toch specialer. Zo'n heerlijk onbetreden jaar waarin ik de dingen die ik goed en fijn vind voortzet, en de dingen waar ik minder tevreden over ben loslaat. Waar ik niet tevreden over ben, is mijn blogfrequentie. Dan weer wel, dan weer lang niet. In het afgelopen jaar zijn er veel dingen veranderd die daarvan de oorzaak zijn. Zoals Dylan die naar school ging. Ik dacht dat ik dan méér tijd zou hebben, maar ik heb veel minder tijd! Daar moet ik bij zeggen....
...dat Dylan niet vlak bij op school zit maar dat we bijna een half uur fietsen voor we er zijn. En dat ik 'm meestal tussen de middag op haal. Dat kost ook een bak tijd. En dat Dylan na schooltijd één-op-één-tijd nodig heeft, aandacht dus. En dan is er nog mijn chaotische natuur, als ik nou op een vast tijdstip in de week ging zitten voor een blog, dan zou het vast heel anders gaan. Verder ga ik meer en meer voor mijn grote passie: muziek maken! Ik schrijf zelf liedjes en die liedjes maken en zingen is hetgene wat ik het allerliefste doe. Alle vrije secondes gaan er aan op! En dat heeft het aantal blogs flink gereduceerd. Prima natuurlijk, want passie gaat voor alles wat mij betreft.
Er is nog een gegeven wat er voor zorgt dat ik weinig blogs schrijf: ik worstel niet meer zo. Het leerproces waarin ik zat, namelijk het leren mijn kind op alle fronten serieus te nemen en hem de ruimte te geven voor zijn emoties en gevoelens, dat zit wel lekker op de rails. Ik ben me veel en veel bewuster op de momenten dat mijn eigen frustraties mijn communicatie met hem in de weg gaan zitten. En dat scheelt. En juist dat geworstel daarmee heeft me dat, denk ik, geleerd. En natuurlijk de diverse boeken en methodes die ik daarvoor geraadpleegd heb. Want dat is wat me nog het meeste helpt altijd, de ervaring van anderen als leidraad bij mijn eigen leerproces. Dat is trouwens ook de reden waarom ik deze blog begonnen ben, ervaring delen.
Ik merk ook dat ik minder blog doordat Dylan, nu hij naar school gaat, met meer andere mensen van doen heeft, en ik, als ik schrijf over het wel en wee in die relaties, tegelijk ook over andere mensen aan het bloggen sla. En dat kan niet.
Al deze oorzaken voor weinig blogs, vind ik prima. Zo gaat het leven gewoon. Maar er is één reden die ik niet oké vind, en dat is dat ik niet meer zo durf. Omdat het ergste geworstel voorbij is, en het dus wel goed gaat met mijn relatie met Dylan, kom ik in de fase van het oogsten terecht. En daar 'haak ik af'. Ik durf niet zo te schrijven over hoe goed het gaat omdat dat klinkt als succesverhalen en dat voelt voor mij fout. Heb dan angst voor arrogant versleten te worden. Ik durf niet te vertellen hoe goed het gaat omdat een ander bij wie het misschien minder goed gaat zich misschien lullig voelt bij mijn geschrijf. Ik durf niet te zeggen dat het gewoon écht goed gaat, want ik mocht eens naast mijn schoenen gaan lopen. Oude informatie dus, dat is wat ik als kind geleerd heb, en al moet de onderste steen boven, ik wil die oude overtuigingen lozen. Ik wil er lak aan hebben wat een ander denkt, Niet uit onverschilligheid, integendeel, maar omdat ik het fijn vind om mij te zijn en ik mijn handelen niet wil laten bepalen door wat anderen zouden kunnen denken. Iedereen denkt toch van alles. En verder wil ik mezelf ook de oogst gunnen van het harde werken van de laatste jaren, ik heb hard gewerkt om mijn oude overtuigingen en programmeringen kwijt te raken, om de tranen te huilen die ik in de loop van mijn leven heb opgeslagen, om mijn kinderpijn in zijn volledigheid toe te laten. En waarom zou ik mezelf ook niet op deze plek laten zien? Dat heb ik ook gedaan toen ik er mee worstelde. Dus ik heb jou, lieve lezer, het een en ander onthouden, en ik neem me voor dat anders aan te pakken dit jaar. U hoort van mij!